Zomaar

Zomaar de leukste post krijgen is dat niet geweldig! En dan blijkt het woordje zomaar toch meer te betekenen dan je denkt.

Zo kreeg ik:
Van Theetje een super mooi door haar zelf ontworpen/geillustreerde verhuiskaart. Je ziet dat ze het met liefde gemaakt heeft. Het plaatje verteld een verhaal, waar ik een hele tijd naar kan kijken. Ik zie het helemaal voor me hoe zij, haar man en kinderen in de auto zitten op naar het nieuwe adres.

Van een lieve tante, die volgens mij het snailmailen heeft uitgevonden, een lieve kaart. Regelmatig krijgen we een kaart of klein briefje met een groet. Zo weet ik dat mijn tante altijd druk is met kaarten en brieven schrijven, want ze wil niemand vergeten. Mijn oom rijdt daarna op de fiets door Veenendaal om ze te bezorgen. Deze keer zat er een heel mooi borduurseltje op waar ook weer de liefde van afstraalt. Vol bewondering heb ik het bekeken en was ik benieuwd hoe ze hier aan kwam. Toen ik haar dat vroeg, vertelde ze me dat zij dit al een tijdje terug van iemand had gekregen en het niet zomaar weg kon doen en dacht dat ik het wel leuk zou vinden. Ze kent me goed.

Een kaart waar de humor van afspat van de buurvrouw. Een plaatje waar dames in vroegere tijden op een rij zitten onder de kap. Zo, zei Stijn, dan weet je het ma... over zoveel jaar.

Een mooie kaart met kleine souveniers van Bibi waarmee ze me een hart onder de riem steekt (zeg je dat zo?) en ze verpakt het zo mooi het zijn echt cadeautjes.

En een lentegroet van Janina waarvan je het, ook al is het buiten -3, warm van krijgt.

Van deze mensen en de mensen om me heen krijg ik ook weer inspiratie. Op mijn manier probeer ik ook weer mensen te verrassen met post of wat dan ook. En van dat kleine borduursel maakte ik een mooie magneet.

Fijne zondag een alvast een fijne week!