Uitdaging

Toen ik vroeger (ergens in de jaren 80) nog handwerkles kreeg op de lagere school deed ik altijd mijn best, want wat vond ik handwerken leuk. Het lukte niet altijd zoals de handwerkjuf dacht dat het moest en kreeg ik van haar te horen dat ik het niet kon omdat ik links was. Ook al liet me toen uit het veld slaan mijn hartje bleef sneller kloppen om op mijn manier creatief bezig te zijn. Mijn moeder liet me van alles uitproberen op haar naaimachine en ze leerde me breien. Nog wat later toen er een schoonmoeder in beeld kwam, werd ik ook door haar geinspireerd. Zij maakte de mooiste dingen voor in huis en draaide nergens haar hand voor om. Dankzij hun borrelde opnieuw het creatieve in mij en het is niet meer gestopt.

Toen ik in de vorige eeuw (1997-1999) begon aan de opleiding Interieurstyling bij Artemis Amsterdam waren de drempels erg hoog, maar ook die heb ik overwonnen. Hoe spannend het ook was om keer op keer aan een nieuw blok te beginnen met zoveel onzekerheid en jezelf afvragen of je het wel kan... nou dat was het 2 jaar lang. Bij Artemis heb ik geleerd hoe hoog de drempel van de uitdaging ook was, gewoon beginnen met klimmen en als het niet meteen lukt, blijven proberen en je grenzen blijven verleggen, want niets gaat vanzelf en als je iets graag wil dan ga je ervoor.

Zo komt het regelmatig voor dat ik weer mijn creatieve grens verleg en dan ook weer de uitdaging met mezelf aan ga. Deze keer met mooie lappen viltstof van Kvadrat en wat inspiratie van Wood Wool Stool en Lucky Boy Sunday ging ik aan de slag. Ook probeerde ik wat uit met zelfgemaakte paspelband wat ik weer had ontdekt bij Janina (Elke dag Zaterdag). Zoals je boven kan zien was het een hele strijd. Mijn geduld werd op de proef gesteld, maar ik gaf niet op. Zo had ik degene af met de driehoeken, zie ik dat ik er een paar verkeerd om had gestikt en dus de indeling niet klopte. En wat doe je dan...eerst denken nah ik vind het wel prima zo.... daarna mmmh het is toch niet zoals ik het had gewild om daarna door rustig te blijven (grrrrrr) een stuk van het kussen uit te halen en de driekhoeken weer vastnaaien.
Binnenkort laat ik jullie het eindresultaat van deze uitdaging zien.

Mijn nieuwste uitdaging is het zoeken van een nieuwe creatieve part-time baan. Na 14 jaar gewerkt te hebben in de interieurstyling is daar vorige week een eind aan gekomen. We zagen het al een tijd aankomen, maar de directie was met van alles en nog wat bezig en bleven hoop houden. We voelden ons al tijden het orkest van de Titanic wat gewoon door moest spelen terwijl het schip aan het zinken was en ja uiteindelijk kom je toch op die bodem terecht.
Tijd voor nieuwe uitdagingen, hoge drempels en misschien kansen die ik eerst niet aan durfde te gaan. Ik houd jullie op de hoogte van mijn avonturen en mochten jullie tips hebben... altijd welkom.

Heel fijn weekend voor iedereen en tot gauw!

Groetjes,
Liza